News
Photos
Articles
Components
Applications
Kleinkunst

Kleinkunst: Dagboek

Dagboek (GidovanGent)

Het mysterie heet het leven Die altijd een raadsel blijft Het is een onbekend gegeven Die je het antwoord schuldig blijft En je jeugd laat niet vermoeden Dat de klok vooruit wil gaan De tijd zal je honger voeden Tot de wijzers stil gaan staan Refrein Het leven, het leven, Ik ben zo blij dat ik het ken Het leven, het leven, Maar laat me zijn wie ik ben En weet je nog je eerste liefde Het water rimpelloos en blauw Zij die enige ware liefde En het wapen heette trouw Je ziet je kinderen op gaan staan Je herbeleeft je eigen jeugd Dat is een deel van ons bestaan En tevens ook de grootste deugd Je kende weelde en overdaad Je had een baan, huis en TV Maar waar het leven wel om gaat Je draagt je thuis diep in je mee Toen kwamen die eerste grijze haren Had je je daar ooit aan verwacht En zo raasden die wilde jaren Sneller dan je ooit had gedacht M’n lief, ik schat je wel naar waarde Als stonden wij voor ’t heetste vuur Er is gene frank dat ik nie ??? Ik leef gewoon van uur tot uur En als de tijd is aangekomen Om voorgoed op rust te gaan Leef ik dan verder in jouw dromen Wijl mijn liedje blijft bestaan