Nieuws
Foto's
Artikelen
Componenten
Applicaties
Kleinkunst

Kleinkunst: Anastasia

Anastasia (Willem Vermandere)

O Anastasia Matriosjka uit Petreograd belandd’hier in ons boeregat, want vader was nen witte rus, ze vluchtten weg van erf en huis, O Anastasia, Anastasia Want ‘t volk leefd’in te grote nood, Tsaar en tsarina moesten dood, d’oktobermaand vol tegenspoed, de sneeuw was rood van mensenbloed, O Anastasia, Anastasia O Anastasia langs Vladivostok voert mijn lied, nen trein van eindeloos verdriet, langs China, Indië en Afrika, per schip misschien naar Amerika, O Anastasia, Anastasia Maar in Marseille ging j’aan wal, in ‘t douce France is ‘t nog best van al, oh Dieu merci on est sauvé, chez nous on aurait tous tués, O Anastasia, Anastasia O Anastasia Matriosjka aan moeders hand, belandde hier in ons vlaanderland, de roebels en ‘t russisch satijn, verging in ‘t bier en de brandewijn, O Anastasia, Anastasia en dat edel volk uit Petrograd hier nu op een mansarde zat, en werken hard om ‘t dagelijks brood, van heimwee ging hier moeder dood, O Anastasia, Anastasia O Anastasia van Vladivostok vol verdriet, zong ‘t meiske dan een droevig lied, ze trouwde met nen brave vent, ik heb diene mens nog goe gekend, O Anastasia, Anastasia en dromend van heur oud vaderland zo leeft z’hier in ons vlaanderland, hier in dit godvergeten gat, ‘n prinsesse uit Petrograd, O Anastasia, Anastasia