Nieuws
Foto's
Artikelen
Componenten
Applicaties
Kleinkunst

Kleinkunst: Mensen van achttien

Mensen van achttien (Wim De Craene & Della Bossiers)

Wat doet een jongen van achttien na schooltijd nog op straat Is er geen bus meer om dit uur die de richting van zijn huis uitgaat Zoekt hij een vriend op in de stad Omdat hij soms zijn sleutel vergat Moeder staat beslist op wacht Dat hij maar thuis komt deze nacht Wat doet een meisje van achttien wanneer ze praten wil met jou Ze vraagt zich af of het wel kan dat je naar haar niet even luisteren zou Maar je bent altijd in de weer Dus nu niet maar een andere keer Wie heeft haar het laatst gezien Ze nam de trein van kwart voor tien Waar gaan zo'n mensen dan naartoe Misschien zijn zij dit leven zo moe Morgen gaan ze vast alleen Kiezen de weg en gaan dan heen Wat doet een jongen van achttien op de snelweg 's avonds laat Komt er geen auto rond dit uur die de richting van zijn plan uitgaat Met een rugzak en een handig boek Gaat hij naar iets anders op zoek Iemand zei iets van verbond Hij is op weg naar Franse grond Wat doet een meisje van achttien op een avond in de bruine kroeg Ze is op doorreis in de stad en trekt weer verder morgenvroeg Iemand biedt haar een bed voor de nacht Zo'n jongen waar je uren op wacht Sluiten ze een nieuw verbond En gaan op weg naar Franse grond Waar gaan zo'n mensen dan naartoe Misschien zijn zij dit leven zo moe Morgen gaan ze vast alleen Kiezen de weg en gaan dan heen 't Is veel minder dan zoveel bedoeld Veel gewoner dan gewoon ‘t Overkomt je ook wel eens een keer Maar ‘t verdwijnt ook weer gewoon Zag je wat je toen kon zien Aan zo ‘n mensen van achttien Lalalalala, zegt de zon in zijn body als hij dicht naast haar ontwaakt Als hij even met zijn vinger aan haar kleine borstjes raakt Hij kruipt heel even dicht bij haar Ze vrijen zich weer diep in elkaar Niemand heeft dit ooit gezien Zo'n schoonheid van achttien Waar gaan zo'n mensen dan naartoe Misschien zijn zij dit leven zo moe Morgen gaan ze vast alleen Kiezen de weg en gaan dan heen