Kleinkunst: Appels

Appels
(Gerard van Maasakkers)
Ik ben 'nen appeljunk, en me dunkt
Da ik 't landelijk gemiddelde umhooghaal
Want m'n konsumptie ligt
Op enen dag toch dicht
Tegen de tien a twintig appels in totaal
Zo ga da alsmaar dur, Bellefleur
Cox's Orange, Jonathan en Gala
Ik lust ze hullemol, mee pit en al
Alleen 't steeltje magde vur mijn part houwen

refrein:
Want er gao niks, qua kicks
Niks boven 'ne goeien appel
Niks, nee niks
Niks boven 'ne goeien appel

Ik snap die Eva wel, want 't spel
Van de verleiding is bij voorbaat al verloren
As ge 'nen appel ziet, en van 't sap geniet:
Leid ons, Heer, nog dikwijls in bekoring
En ben nou maar nie bang, want die slang
Is maar 'n wormke op zijne weg naar binnen
Happen maar, geen bezwaar
As ge 'm ziet, dan bijt er maar omhene

refrein

Ik ben al levenslang aan appels verslaafd
En as ge me op 'nen dag begraaft
Dan zalde zien, na 'n jaor of tien
Da't er 'ne groten boom mee appels
Op m'n graf stao

Want de leste pit, die 't er nog in me zit
Die ik nie uitgepoept ha vur ik in de grond gao
Da wordt 'ne schonen boom en in z'n wortels
Droom ik van de appels, die ge hier kunt eten
Dus kom mer op 'nen draf, naar m'n graf
Dan zalde mij ook nie zo gauw vergeten

refrein