Kleinkunst: De wasserette

De wasserette
(Gerard van Maasakkers)
Trommel met wit, en trommel met bont
Het water dat borrelt, de machine draait rond
Ik zit hier alleen, ik zit en ik wacht
En m'n hart is zo zwart als de nacht
'n Week is 't geleden, toen was ik hier ook
De deur die ging open, ik was meteen aan de kook
De prins op de schimmel, ik was verloren op slag
Toen ik 'm zag met z'n was in 'n plastic tas

Blauw was z'n broek en blond was z'n haar
Rood was z'n blozen, toen hij zag hoe ik staarde
En wit was z'n t-shirt, dat viel op de grond
Toen hij z'n was kwakte in de trommel
Toen ik mezelf had vermand vroeg ik aan hem
"Zullen wij wat gaan drinken?"
Wat bibberde m'n stem
"Hier naast de wasserette is 'n cafe "
Hij zei geen nee, dus daar gingen we met z'n twee

Toen we terugkwamen was onze was bijna klaar
Samen een cetrifuge, hij had geen bezwaar
Onze kleren door elkaar, m'n hart dat smolt ervan
En ik dacht: "Eindelijk, dit is mijn man"
Dus ik zei: "Ik wil jou best nog 'n keer vaker zien
Wat denk je van volgende week weer, misschien
Ik woon om de hoek, de voordeur is blauw"
En ik hielp 'm z'n lakens op te vouwen

"Oh nee", zei hij toen
"Ik ben bang dat dat niet gaat
Want onze wasmachine wordt morgen gemaakt
Maar bedankt voor 't drankje
Ik moet nou echt gaan
Houdoe dus, en succes met je was"
Nooit zal ik meer vrolijk zijn, ben ik bang
Ik heb zitten staren, wel een half uur lang
Op de grond 't witte t-shirt, dus 't was echt gebeurd
Maar m'n liefde was totaal gecentrifugeerd

Trommel met wit, en trommel met bont
Het water dat borrelt, de machine draait rond
Ik zit hier alleen, ik zit en ik wacht
En m'n hart is zo zwart als de nacht