Kleinkunst: Jantje's hoofd dat is ontploft
Jantje's hoofd dat is ontploft
(Miek en Roel)
De leraar had ons zijn rantsoen geleerdheid ingespoten
Z'n boekenwijsheid met gezag over ons hoofd gegoten
En wij maar knikken en wij maar slikken
En elk van ons deed wat ie kon om alles te verteren
Dat lukte meestal niet zo best maar ja, je moest proberen
En wij maar knikken en wij maar slikken
Ik zag aan Jantje's rooie kop dat hij het niet zou halen
Maar dacht toch nooit dat hij dit met z'n leven zou betalen
Jantje's hoofd dat is ontploft, daar kon ie echt niet tegen
We hebben een mooie krans gekocht en een dag vrijaf gekregen
Ach Jantje was wel wat apart, die had zo van die dagen
Dat hij de leraar naar 't waarom der dingen durfde vragen
Maar hij moest knikken en hij moest slikken
Het kwam daarbij zo ver dat hij niet klakkeloos wou leren
Maar soms z'n eigen mening gaf of hard ging discussiƫren
Maar hij moest knikken en hij moest slikken
En wij, wij voelden net als hij, maar hebben braaf gezwegen
Te vastgeroest in 't oud systeem, te bang om te bewegen
Jantje's hoofd dat is ontploft, daar kon ie echt niet tegen
We hebben een mooie krans gekocht en een dag vrijaf gekregen
We leven nu als nette lui in huisjes met teeveetjes
Op maat geknipt en opgepept met voorgekauwd ideetjes
En wij maar knikken en wij maar slikken
De school heeft ons goed afgericht, tot kermisaap met boordje
Die voor z'n meester buigt en springt, gewillig aan z'n koordje
En wij maar knikken en wij maar slikken
En wie niet buigt als iedereen wordt te verstaan gegeven
Dat het net als Jantje barsten moet, zo is nu eenmaal 't leven
Jantje's hoofd dat is ontploft, daar kon ie echt niet tegen
We hebben een mooie krans gekocht en een dag vrijaf gekregen
't Is allemaal zo snel gegaan, een luide knal en boem gedaan
En Jantje was eraan
En Jantje was eraan
En Jantje was eraan
En Jantje was eraan
En Jantje was eraan
En Jantje was eraan