Kleinkunst: Nergens rust

Nergens rust
(Miek en Roel)
Een afscheid in de vliegveldbar
Valt elke keer weer zwaar
De koffie blijft onaangeroerd
Want ieder is ontroerd

Maar wees niet bang, we komen terug
Al is 't toch niet zo vlug
We komen terug om weer te gaan
Kom trek het je niet aan

Nergens rust, nergens rust
Altijd weer naar vreemde kust
Oh nergens rust, altijd weer die lust
Om te reizen naar een naam op de kaart waar dan ook op de wereld, ahahah

In de bar van de jumbojet
Dronk 'k een martini dry
Hij zei: Denk om de junglewet
New York is ongastvrij

Logeer dus als je wil bij mij
Al is m'n huis niet fraai
Je ademt er tenminste vrij
't Staat aan de Hudsonbaai

Nergens rust, nergens rust
Altijd weer naar vreemde kust
Oh nergens rust, altijd weer die lust
Om te reizen naar een naam op de kaart waar dan ook op de wereld, ahahah

We wilden naar route eighty
Die naar San Francisco leidt
Maar raakten in de subway
Ons gevoel voor richting kwijt

Een chevrolet gaf ons een lift
Naar Boston door de mist
De ouwe cowboy aan het stuur
Bleek ook nog trombonist

Nergens rust, nergens rust
Altijd weer naar vreemde kust
Oh nergens rust, altijd weer die lust
Om te reizen naar een naam op de kaart waar dan ook op de wereld, ahahah

Opeens hadden we balen 
Van dat weide Amerika
Heimwee naar ons vlakke land
Van ons Alpena

We hebben op een wrakke kist
Een overtocht gehuurd
We kwamen zelfs nog veilig thuis
Wel ja, zolang dat duurt

Nergens rust, nergens rust
Altijd weer naar vreemde kust
Oh nergens rust, altijd weer die lust
Om te reizen naar een naam op de kaart waar dan ook op de wereld, ahahah

Ahahahah