Kleinkunst: Nooit of nooit

Nooit of nooit
(Eva De Roovere & Gerry De Mol)

Jij zal toch nooit of nooit beseffen wat ik doen zou
Om weer je lach te zien
En jij zal nooit echt weten war ik wel naartoe wou
Om je elke dag te zien

Ik ga naar waar mijn muizenissen me mar voeren
Ik zou een woord dat niet bestaat voor jou ontvoeren
Om in dit bijna trieste liedje te bevroeden
Hoeveel ik van je hou

En je weet zeker niet dat heel mijn lange leven
Ik eeuwen eenzaam bleef
En dat al die jaren bij jou, die me dagen leken
Ik op een wolkje dreef
En als de dingen die bestaan ons niet verdragen
Heb ik mijn dromen nog die ons wel verder dragen
En al die kleine waanzin die ik voor je spaarde
Om dicht bij jou te zijn

Je weet niet zeker
Hoe ik van je hou
Want ik heb zelf geen flauw idee
Hoe ik zonder jou zou
En elke dag weer
Hou ik steeds meer en meer
Hou ik steeds meer en meer en meer en meer van jou

En je raadt nooit of nooit hoe diep ik in mijn hart tast
Om meer bij jou te zijn
Want als je bij me bent,
Als je maar naar me lacht
Verdwijnt mijn kleinste pijn

Maar mocht het nodig zijn ik haal je uit de diepste
De diepste kraters van mijn hart, mijn lijf, mijn liefde
Dat je me een keer, een keer vastneemt heb ik liever
Dan de hele wereld bij mekaar