Kleinkunst: Tango van het blote kontje

Tango van het blote kontje 
(Toon Hermans)
Dit is de tango van het blote kontje
dit is de tango van het poedelnaakte strand
Mevrouw de Wit is net zo poedel als d’r hondje
hier in dit grote blote hemelbed van zand
Zo is de trend we halen alles naar beneden
met deze tango van het progressieve niets
Oh het is een grote zegen
want we zijn de stof ontstegen
met de blote piemel op de waterfiets

Dit is de tango van het blote kontje
alweer een doorbraak met een positief geluid
Hier is geen sprake van een borstrok of een bontje
ze zeggen uit is goed voor u dus alles uit
Je weet als leek niet waar je’t eerste naar moet kijken
je ziet zoveel en toch ook zo weinig langs je gaan
body-builders en hansworsten
en diverse damesborsten
kijken je met grote roze ogen aan

Dit is de tango van het blote kontje
we gaan weer kontjesmaat terug naar de natuur
Het blote leven dat is zoeter dan een klontje
je staat zo open voor de andere ’t is zo puur
en hier verkoop je niemand knollen voor citroenen
geen enkele bil is wit maar bruin al wat je ziet
het hele lijf maar dan ook het hele
zelfs de kleinste onderdelen
en dat is toch een vooruitgang vind je niet

Weet je wat nou merkwaardig is mensen 
weet je wat nou het meeste opvalt op het naaktstrand
de billen
Het valt me op dat billen op elkander lijken
Vooral wanneer je ze wat langer kunt bekijken
Er zijn er bij die kijken uitgesproken geinig
en d’er zijn ook andere en die zeggen me maar weinig
Ik vind dat billen ook iets hebben van gezichten
je ziet meteen of ze van neven zijn of nichten
En ik zag twee trieste billen in het water staan
zo van waarom komt hier nou nooit eens iemand aan

Ik ben niet kritisch maar de meeste billen hangen
of ze hebben van die rare kreukels in de wangen
Je hebt belegen billen en ook hele blitse
en sjacherijnige mensen hebben van die spitse
maar tante Stien en tante Nel en Tante Nora
die van die grote dozen van Pandora
En ik zag een treurig dametje helemaal alleen
toen dacht ik bij mezelf ‘verhip die heeft er geen’

Dit is de tango van het blote mensje
Hij zoekt zichzelf en stapt pardoes uit zijn peignoir
Zij draagt haar eigen borstjes, hij zijn eigen pensje
waar eerst z’n stropdas zat zit nu een plukje haar
We hebben afgerekend met een vroom verleden
hier lopen mensen als herboren kinderen rond
En je voelt je zoveel vrijer
en je voelt je zoveel blijer
want de blijheid zit ‘em in die blote.....