Kleinkunst: Twee gezellen

Twee gezellen
(Trad. / tekst: P. Libbrecht / Kadril)
Thuis ben ik bijna nooit
Maar schrijf nu zoals het hoort
Waarmee ik wil bewijzen
Hoe diep je mij bekoort
Ik vond geen doel in Noord of Zuid
En onrust plaagde mij
Die reis is nu voorbij

De stad die wij verlaten
Is als een stoute droom
Want reizen met mijn vriend-gezel
Is reizen zonder schroom
Die wilde, frisse, vreemde pracht
Van licht of donker schoon
Is ver weg vanwaar ik woon

Ik heb mijn vriend gestoord
Gij staart mij droevig aan
Ik zei hem deze woorden:
"M'n vriend ik laat je staan
Dit is niet wat ik 't liefste wens
Dit is niet wat ik wou
Ik vertrek nu zonder jou!

Als ik mijn thuis bereik
Wie weet wat ik daar vind!
Iemand die wel op me wacht
Maar mij niet meer bemind
Wie spreekt er straks het eerste woord?
Wie schenkt de juiste lach?
Ja, storten wij ons in een droom
Of verdwijnt ze in de nacht?