Kleinkunst: Van mijne jas

Van mijne jas
(Gerard van Maasakkers)
Ik heb op de markt ene jas gekocht
Zo uit zo'n rek wa uitgezocht
't Was gene nieuwe, hij was tweedehands
't Waar gene goeie, mer ook nie aftans
Zo ene van leer, mee 'n rits en 'nen band
En ook nog wa aan zakke aan elke kant

Mer toen ik dieje jas efkes on ha gehad
Toen dacht-ik: "Ik vuul iets
Mer'k weet nie krek wa!"
't Zit nie in de zakke
't Is net of ik 'ne vent zie
't Zit in de jas, ik heb konkurentie
Van iemes, die God weet, hoe lang al nie
In deze jas hee gewoond, mer wie

refrein:
In mijne jas van leer, gao iemes te keer
't Wordt allengs minder
Mer ik heb toch aalt hinder
Van dieje mens, of dien heer
In mijne jas van leer

En wa waar't vur 'ne mens, was-ie klein of groot
En leeft-ie nog, of is-ie al dood?
Was-ie jong, of is-ieoud
As ik er aan denk, dan krijg ik 't benauwd
Mer hij zal toch nie gestorven zijn
In deze jas, deze jas van mijn

refrein

En was deze mens blij, of was-ie tevreje
God weet, hee-t-ie hul wa afgeleje
Hee-t-ie de nacht in de stad durgebraocht
In deze jas op vrouwe gewacht
En zoop-ie daornao 'n stuk in zijne kraag
Of had-ie blauw knope, 't is mer de vraog!

refrein

Dus as ik zo mee mijne jas gao lope
Dan denk ik:"Waor ben-ik toch ingekraope?
't Is net 'n aow huis, da leeg hee gestaon
't Duurt 'n hul hort vur de geest is gegaon
Van die mens, die hier dag-in-dag-uit
Da huis hee gemaakt tot z'n tweede huid,"

refrein

Mer zo langzamerhand raak-'k dieje mens kwijt
Want ik heb deze jas alweer 'nen tijd
Hoe langer da't duurt
't Wordt steeds meer de mijne
En da wil zegge; steeds minder de zijne
en da's toch wel zeund want ik raakte gewend
Aon dieje mens of dien heer
't Waar 'ne goeie vent

In mijne jas van leer ging iemes te keer
't Waar nog nie zo slecht, en ik raakte gehecht
Aon dieje mens of aon dien heer
In mijne jas van leer
Aon dieje mens of aon dien heer
In onze jas van leer