Kleinkunst: Zeester met koffie

Zeester met koffie
(Bart Peeters)
Duffel half negen,
speelplein van de kleuterklas
in de rij en juf Katrien keek of iedereen er was.
We waren prachtig gedresseerd,
goeie morgen juf Katrien.
Ik stond tussen Bob en Marga, de rest kon ik niet zien.

We waren allemaal doodgewoon behalve Cynthia roos.
Het ging niet om haar gekke naam, maar om haar boterhammendoos.
In onze trommel zat gewoon een boterham met ei,
maar vroeg je het aan Cynthia weet je wat ze dan zei?
Ze zei: zeester met koffie en een mandarijn, een boterkoek met confituur en stukje marsepein.
Onze ogen vielen open
we waren nog heel klein.
Zeester met koffie
en meer moet dat niet zijn.

Cynthia stond lachend
een beetje verder in de rij
Ze zei ik heb het wel gezien jij hebt een boon voor mij.
Ik werd rood ik stamelde
Cynthia alsjeblieft.
Ze keek achter men oren want tot daar was ik verliefd.

Zeester met koffie en een mandarijn, een boterkoek met confituur en een stukje marsepein.
Hersenen zijn als pudding
die tussen je oren rijpt.
Zeester met koffie
tot je dat begrijpt.

We speelden tikkertje en Batman
en omdat Cynthia dat soms wou,
ook wel iets romantisch
bijvoorbeeld man en vrouw.
M'n kleine broer beweerde dat hij priester was
en hij heeft er ons ingeluisd.
Hij verbond ons in de echt, maar toen zijn we verhuisd.

Zeester met koffie en een mandarijn
we gingen weg uit Duffel
het lot kan gruwelijk zijn.
Ik was een koude loze hond zoals dat wel eens gaat.
Ik droom nog regelmatig dat haar pa
mij op mijn bakkes slaat.

Zeester met koffie en een mandarijn, een gebroken hart met confituur
en meer moet dat niet zijn.

Ik heb Cynthia nooit meer teruggezien
wat tactloos is en dom
't is daarom dat ik principieel
nooit meer
in Duffel kom.