Kleinkunst: De teevee

De teevee
(Arjaun, tekst: Walter Evenepoel, muziek: Wilfrid Moonen)
Precies om kwart voor zeven is er de de wekkerradio
met altijd weer diezelfde stem die vrolijk zegt: “halloo”,
Hij ratelt dan wat nieuwsjes af, het weerbericht incluis
en ten slotte wat vanavond zal te zien zijn op de buis.
Meteen ben ik weer wakker, ik heb weer perspectief,
ik huppel naar de living, daar zit mijn vrouwtje lief
naar de video te kijken met de laatste Mister Bean
die ze gisteren gemist had met die film op kanaal tien.
Wat ben ik toch gelukkig en eindeloos tevree
met mijn vrouw en mijn twee kinderen en natuurlijk mijn teevee.

‘t Liep niet altijd zo lekker, zo lekker als vandaag, 
want vroeger kwam mijn vrouw soms met een netelige vraag.
Dan wou zij Dallas kijken terwijl ik sport verkoos.
Kijk, zo een situaties die maakten mij toen boos.
Alsof dat niet genoeg was kwam onze dochter, Jane, 
dan meermaals op de proppen met iets flauws op teevee één
en Bobby, ons lief zoontje, die zei “ik tel ook mee!”.
Toen nam ik een besluit en kocht voor ieder een teevee.
Wat ben ik toch gelukkig en eindeloos tevree
met mijn vrouw en mijn twee kinderen en natuurlijk mijn teevee.

Sindsdien heerst rust en orde, ‘t is zalig bij ons thuis
zo knusjes en zo keurig, iedereen zijn eigen buis.
Wij hebben nooit conflicten, voor ruzies geen gevaar,
wij hoeven immers nooit wat te bespreken met elkaar.
Wij leren van dat toestel al wat je leren moet,
wat modueus en “in” is, wat lelijk is en goed, 
Hoe wij ons moeten kleden, wat wij doen moeten in huis
Er is maar één criterium, dat is, jawel, de buis!
Wat ben ik toch gelukkig en eindeloos tevree
met mijn vrouw en mijn twee kinderen en natuurlijk mijn teevee.

Mijn leven loopt op wieltjes, ik heb een klare kijk.
Dat klubje beterweters brengt geen aarde aan de dijk.
Pedante onruststokers en de pausen der moraal,
de kleine man zijn vreugd bederven, dat willen z’ allemaal.
Mijn chips, mijn knusse zetel, mijn nootjes en mijn bier
willen ze mij misgunnen, maar dat zie je nu van hier!
Wie daaraan ooit wil raken krijgt van mij botweg een “nee!”
gezegend zij mijn vaderland, mijn vorst en mijn teevee,
ik ben alleen gelukkig en eindeloos tevree
met mijn vrouw en mijn twee kinderen en natuurlijk mijn teevee.
Wat ben ik toch gelukkig en eindeloos tevree
met mijn vrouw en mijn twee kinderen en natuurlijk mijn teevee.