Kleinkunst: Het werd zomer

Het werd zomer
(Rob de Nijs)
't Leek al zomer, toch was het pas eind mei
Zo'n dag waarvan je denkt "die gaat niet meer voorbij"
M'n vrienden kwamen langs maar ik wilde alleen
Aan het strand wat wandelen, zomaar nergens heen

Toen zag ik jou, je riep me met je ogen
Ik keek je aan, en kreeg een vreemd gevoel
Want ik begreep wat jij me wilde vragen
Kom dichterbij me

Ik was zestien, en jij was achtentwintig
En van de liefde wist ik nog niet veel
Maar ik begreep wat jij me wilde zeggen
Ik was geen kind meer
En het werd zomer (zomer)

Je was zo vrij, ik vond het eerst een beetje raar
Je droeg niets anders dan je lange blonde haar
Ik was verlegen en wist niet wat te doen
Ik stond er maar te kijken, oh wat voelde ik me groen
"Ik begrijp 't", hoorde ik je zeggen
Je bent zo jong nog, en weet niet wat je moet
Wees maar niet bang, de nacht zal 't je leren
Kom dichterbij me

We liepen samen verder langs 't strand
En als een jongen pakte ik je hand
Maar als een man zag ik de zon weer opgaan
En 't werd zomer (zomer)
't Werd zomer (zomer)

't Werd zomer, voor 't eerst in heel m'n leven
't Werd zomer, de allereerste keer
En ik was een man toen de zon weer opkwam
En 't werd zomer (zomer)
En 't werd zomer
Toen was het zomer