Kleinkunst: Ijzeren wielen

Ijzeren wielen
(Dimitri van Toren)
's Morgens vroeg in de ochtend
Wachtend op de eerste trein
Met valiezen, vol verwijten
Zonder afscheid

Wel een momentschok bij het zien van oude wegen
Meer nog dan bij de lijnen
Die reeds uitgestippeld zijn
Van een schema dat in dromen werd geboren

IJzeren wielen zullen mij ronduit verder brengen
Denderen naar het oosten
Rollen naar een punt, van waar je opnieuw uit kunt beginnen
Is er soms iemand die mijn tijd zou willen doden
Starend naar wat mussen, bezig tussen de rails
Die tjilpend vluchten met mijn gedachten
Om pas terug te gaan als blijken zou dat ik
Niets meer heb te zeggen, uitgepraat zal zijn
Over dingen waar ik nu nog de mond van vol heb

IJzeren wielen zullen mijn lichaam overbrengen
Dat popelt van verlangen
Plaats neemt bij het raam
Een man verslindt het kaartje
Hoera we komen er aan
Mijn kreet ontkoppelt een stad met zeven buitenwijken
Een stad waarin zovelen gejaagd elkaar voorbij gaan
Carriere maken, in een stenen woud
Alles in mij is dankbaar voor deze uittocht
De keel is niet meer dorstig
Het maagsap is ontdooid
Orgasmen en erecties vormen later een bewijs
Dat mijn klieren weer doelmatig functioneren

Verder, altijd verder
Verder, kameraad, het is lente in jouw hoofd
Wat je hoort is muziek van meer dan duizend PK
Wielen, zingende wielen
Bonken barstensvol energie 'n ijzeren melodie
Met een vliegende vaart, alles loopt in het honderd

Verder, steeds maar verder
Met de lente in jouw hoofd
Een nieuw begin, een nieuw geluid
Hallelujah, god zij gezegend, god zij geloofd

Verder, altijd maar verder
Verder dan hier, verder dan daar
Verder dan een stip in de lucht
Dan jij adelaar
Verder over jouw land dat slaapt in de winter
In de winter, winter
Winter maar door, mijn hoofd staat naar de lente
IJzeren wielen emigreren mij naar andere
Andere mensen, andere stemmen
Stemmen met een hoorbaar goeie morgen