Kleinkunst: Ik kan het, ma !

Ik kan het, ma ! 
(Jan de Wilde)
 

Dat rotexaam van algebra 
(toen ik maar drie op twintig had) 
ligt me nu nog zwaar op de maag 
wat hebben ze me toen geplaagd ! 

De leraar zei: De Wilde Jan 
wordt jij maar liever vuilnisman 
En Tante Tine zei: Kameraad 
‘t wordt tijd dat je uit werken gaat. 

Maar ik kan het  ma, ik kan het 
Ik kan het ma, ik kan het 
echt  ma, echt,  ik kan het ! 

Ik trouwde en oom Stanislas 
vertelde dat het dringend was. 
Laster, want na een vol jaar 
hadden we nog geen schreeuwer klaar. 

Toen sprak  die lieve tante  Griet 
erg kattig: dat kan Jantje niet 
het is misschien ‘n goeie vent 
maar hij is vast wel impotent ! 

Maar ik kan het  ma, ik kan het 
Ik kan het ma, ik kan het 
echt  ma, echt,  ik kan het ! 

Vermits ik toch niets goed aanving 
was’t beter dat ik mij verhing 
ik nam ‘n nagel en ‘n stoel 
je weet best wat ‘k daarmee bedoel. 

Ik bad m’n akte van berouw 
en stak m’n kop doorheen het touw 
helaas, het kreng was veel te zwak 
‘t kwam daardoor dat ‘t doormidden brak. 

M’n oom Leander was verstoord 
omtrent de keuze van het koord 
m’n tant’ Odile zei: Idioot 
je krijgt jezelf nog niet eens dood ! 

Maar ik kan het  ma, ik kan het 
Ik kan het ma, ik kan het 
echt  ma, echt,  ik kan het !