Kleinkunst: In de gracht

In de gracht
(Raymond Van Het Groenewoud)
Waarom op school mijn broek verslijten ? 
En 't topje van m'n bik afbijten ?
Waarom niet al die boeken smijten ?
In de gracht.

De meester heeft me nooit begrepen,
hij is daarvoor veel te benepen.
Hij staat alleen maar op z'n strepen.
En z'n macht.

Eens heeft hij naar mijn oor gegrepen,
maar ik heb toen zijn punt geslepen.
Dat had ie niet verwacht.
Hij heeft de hele nacht al kermend doorgebracht.

Opdat hij ooit mijn stem zou horen,
valt er een gaatje bij te boren,
want langs die twee verstopte oren,
kan men zijn botheid niet verstoren.

't Is een echte loden behanger,
of toch minstens een vervanger,
maakt de saaie uitleg langer,
maakt de bange jongens banger.

Hoe kan men aan zijn toekomst bouwen,
als men belandt in zulke klauwen;
zo'n kerel die alleen kan snauwen,
jaar in jaar uit zit te herkauwen.

Geen wonder dat ik zal ontsporen,
ik krijg bij 't minst de wind van voren.
Nochtans, ik heb wat in m'n mars,
maar dat zit hem nu juist zo dwars.

Waarom op school mijn broek verslijten ? 
En 't topje van m'n bik afbijten ?
Waarom niet al die boeken smijten ?
In de gracht.