Kleinkunst: Laat me met je meegaan

Laat me met je meegaan 
(Wim de Craene)
Neen, je moet voor mij niet anders,
liefst heb ik je net zoals je bent.
Net zoals ik jou bij Wimpies tegenkwam,
net zoals ik uit je mond vernam
dat je geen praatjesdrukke kerels bent gewend.
Neen, je moet beslist niet anders,
blijf voor mij precies zoals je bent.
Ook al sta je dikwijls met je hart te koop
als ik met mezelf verloren loop.
Al weet ik best dat ook je modeblad
een pasklaar antwoord kent.
Laat me met je meegaan
naar het huis dat in je dromen was te zien,
waar m’n gedachten ingesloten zijn sindsdien.
Toon me de kamers, toon me ’t behang,
laat het onveranderd bovendien.
Laat me met je meegaan in de plannen
die je klaar had voor vannacht
en neem de route die je daartoe had bedacht.
Schakel meteen, plankgas daarheen
voer me daar waarheen je me verwacht.
Neen, ik wil je echt niet anders,
ook al raast de storm soms door ons huis.
Gisteren was het zomer, ach je weet het wel
zware buien wijken meestal snel
al is het zicht soms heel beperkt
en is de richting soms verward.

(refrein)