Kleinkunst: Land van zand

Land van zand
(Gerard van Maasakkers)
Ik ben geboren in een land van melk en honing
In een land van zand en Dommel
Met de kroeg pal naast de kerk
En de pastoor was paus, en Philips was er koning
En als je niet te lui was, dan had je altijd werk
Maar dacht je 'no' en zei je 'nee
Hier doe ik niet aan mee"
Dan kon je altijd emigreren
Maar je nam 't toch mee, dat

refrein:
Land van zand, achterland en
Land van zand, moederband
Land van zand, achterland van zand

Je wist precies voor wie je bang moest wezen
Voor je vader, God, de Russen
En die rotzak om de hoek
Verder was alles duidelijk, niks te vrezen
En elke zondagmiddag bij ons opoe op bezoek
En zo liep alles in 't spoor
Maar dacht je wel 'ns door
Dan was 't altijd: 'Om daarom, omdat 't zo hoort"
In 't

refrein

Je balanceert tussen achterland en snelweg
Tussen gisteren en morgen
Met een pauze voor vandaag
En elke keer dat je 'Houdoe' of 'Tot ziens' zegt
Dan blijft er altijd toch weer die ene vraag
Wat laat je achter, wat neem je mee
Op reis over zee
Wat laat je achter, wat neem je mee
Neem je wat mee

refrein

Ik ben met dit land vergroeid
En verbonden
Bleef weg zolang als ik kon
En dacht: Ik ga d'r nooit meer heen
Want ik heb nog steeds
Die kleine blokjes aan m'n benen
Banden aan m'n handen
Land van zand

O, ze komen steeds terug bij vlagen
Zonder kloppen, zonder vragen
Zomaar terug ineens, daar zijn ze weer
Die kleine blokjes aan m'n benen
Banden aan m'n handen
Land van kleine blokjes aan m'n benen
Banden aan m'n handen, land van zand
Land van zand