Kleinkunst: Madammen met een bontjas

Madammen met een bontjas
(Urbanus)
Nee, ik hou niet van madammen met een bontjas,
madammen met nen bontjas zijn gemeen.
'k Moet nie hebbe van madammen met nen bontjas,
tegen madammen met een bontjas zeg ik neen.

Ik denk dat ik het jullie nu wel kan vertellen,
ik ga een zaak beginnen in madammenvellen.
'k Ga ze vangen op de Avenue Louise,
op banketten, paardenrennen en deftige recepties.
In de Saturday Night Fever pub,
bij de Rotary en de Lion's club.
Met mijn grote muizenval en mijn flesje vol vergif,
vang ik er zoveel ik er maar wif.

Nee, ik hou niet van madammen met een bontjas,
madammen met nen bontjas zijn gemeen.
'k Moet nie hebbe van madammen met nen bontjas,
tegen madammen met een bontjas zeg ik neen.

Hunne rug en hunnen buik, die naai ik aan elkaar,
daarvan maak ik een luchtmatras of een vliegende sigaar.
Van hunnen tenen maak ik champagneflessestopsels,
en een sterk insecticide van het vel onder hun oksels.
Van hun tepels maak ik pleistertjes om fietsbanden te plakken,
en de wallen onder hun ogen worden blauwe vuilniszakken.
En hun venusheuvels raak ik ook wel kwijt,
daarvan maak ik een heel groot Smyrna-tapijt.

Want, ik hou niet van madammen met een bontjas,
madammen met nen bontjas zijn gemeen.
'k Moet nie hebbe van madammen met nen bontjas,
tegen madammen met een bontjas zeg ik neen.

Van hun neus maak ik een stopcontact of een arbiterfluitje,
van hun lippen elastiekjes om geleipotten te sluiten.
En zo maak ik vanalles in echt madammenleer,
mijn winkeltje zal draaien, mijn financies nog veel meer.
En als ik eenmaal rijk ben, dan kan ik ze bestellen,
mijn twee heel dure mantels in stekelvarkensvellen.
Een voor meneer Urbanus en een voor zijn madam,
zo hebben we altijd plaats op de bus en op de tram.