Kleinkunst: Marleentje

Marleentje
(Hugo Raspoet)
'k Wil wel met je trouwen, m'n kleine Marleen
Je kan nogal goed koken, je bent vroeg op de been
En dan zorg je met liefde voor een stevig ontbijt
En je weet 'dat waardeer ik', maar ik denk aan de tijd
Dat ik heel lang bleef slapen, 't ontbijt oversloeg
Ik wil wel met je trouwen, maar dan niet 's morgensvroeg

Ik wil wel met je trouwen, m'n kleine Marleen
We hebben het gezellig, zo 's avonds dicht bijeen
We luisteren wat naar Mozart of we lezen een boek
En je weet 'dat waardeer ik' want de dagen zijn zoek
Dat ik dacht 'ik trek nog wel de wereld eens rond'
Ik wil wel met je trouwen, maar wat doe 'k met m'n hond

Ik wil wel met je trouwen, m'n kleine Marleen
Als je lacht schater ik mee, als je huilt ben ik gemeen
En dan kom ik je troosten en je glimlacht me toe
En je weet 'dat waardeer ik' want ik ben soms zo moe
En zo bang voor m'n eigen kleinburgerlijkheid
Ik wil wel met je trouwen, maar dan niet voor altijd

Ik wil wel met je trouwen, m'n kleine Marleen
Kortom, je bent m'n alles en ik ben zo alleen
Je bent lief en verstandig, ik ben speels als een kat
En je weet 'dat waardeer ik' maar m'n woordenschat
Is te klein om te zeggen hoeveel ik van je hou
Ik wil wel met je trouwen, maar wat doe ik met m'n vrouw