Kleinkunst: Signalen

Signalen
(W. Wilmink / Herman van Veen)
De dwaze moeders op het plein,
wier kinderen verduisterd zijn
en die nog steeds, de jaren door,
roepen om gehoor.
Ze schuifelen door het journaal,
geef hun een teken, een signaal:
dat geen enkele deur eeuwig dicht zal zijn,
dat aan het eind van de tunnel weer licht zal zijn.

Gezinnen die de apartheidswaan
meedogenloos uiteen liet staan.
Ze komen toch weer bij elkaar,
voor even maar.
Want liefde is daar illegaal.
Geef hun een teken, een signaal:
dat geen enkele deur eeuwig dicht zal zijn,
dat aan het eind van de tunnel weer licht zal zijn.

Vervolgden om geloof of ras,
vervolgden om wat vader was,
vervolgden met het schietgebed
van Jezus, Marx of Mohammed,
vervolgden om een ideaal,
geef hun een teken, een signaal:
dat geen enkele deur eeuwig dicht zal zijn,
dat aan het eind van de tunnel weer licht zal zijn.

De dwaze moeders op het plein,
wier kinderen verduisterd zijn
en die nog steeds, de jaren door,
roepen om gehoor.
Zoals de mijnwerkers in de mijn,
de redding moet al bezig zijn,
de anderen zijn hulp gaan halen,
het wachten is op de signalen.