Kleinkunst: Sjef heeft me een sjiek gerefuseerd

Sjef heeft me een sjiek gerefuseerd
(Wannes Van De Velde)
Ge kent wel Jef uit onze gang,
ik kan 't niet meer langer zwijgen.
Wij zijn vrienden van over lank,
ik was veur hem lijk veur m'n eigen.
We hemme ons altijd goed verstaan,
'k had mij veur hem laten doodslagen.
Mor na van gisteren is 't gedaan,
dat hem stierf 'k zou hem nie beklagen.

En peist is, is 't gepermitteerd,
Jef heeft me 'n sjiek gerefuseerd.

Ik zag hem gisteren oep den hoek,
'k zeg Jef gij moest mij een sjiek geven.
Want met te changeren van broek,
is er mijn sjiekdoes in gebleven.
Daarop antwoordt hem nondedju:
"Ge moet maar sjiektoebak gaan halen.
Da valt aa nogal dikwijl veur,
kmoe kik de mijne oek betalen."

Vernovering 't is't gepermitteerd,
Jef heeft me 'n sjiek gerefuseerd.

Hij vroeg mij lest nog oep den hoek:
"Seg Jan ik zien aa zuster gere.
Ge moest voor mij is een goe woord doen,
ik zal't u wel recompenseren."
'K zeg aan ons Mie die hem wel kent,
met hem zoude gelukkig leven.
Want Jef dat is nen brave vent,
hij zou z'n hart en ziel weggeven.

En gisteren is't gepermitteerd,
Jef heeft me 'n sjiek gerefuseerd.

Van gisteren loop'k gelijke ne zot,
die sjiek van Jef speelt op mijn zinnen.
Ieder houdt met mij de spot,
omda 'k geen rust nimeer kan vinden.
De vaart die schijnt me veel te koud,
't pistool alleen kan mij genezen.
En as ik sterf, 't is Jef zijn fout,
dan zulde op mijne grafsteen lezen:

Hij stierf den brave die hier leit,
Jef heeft hem ne sjiek gerefuseerd.