Kleinkunst: Sociaal zijn

Sociaal zijn
(Zjef Vanuytsel)
we spreken allen zo heel graag van sociaal zijn
van vulgair doen en zo lekker banaal zijn
we drinken allemaal zo heel graag aan hetzelfde pintje
we hebben allemaal zo heel graag hetzelfde vriendje
we zingen allemaal zo heel graag hetzelfde wijsje
we vrijen allemaal zo heel graag met hetzelfde meisje
we hebben allemaal zo heel graag hetzelfde pretje
we kruipen allemaal zo heel graag in hetzelfde schuitje
maar als't er op aankomt
roept iedereen in koor
geef mij een huis met een tuintje er voor

dan kan ik leven op m'n eentje alleen in de zon
met mijn vrouw, mijn kind, mijn balkon
m'n eigen tante non
en zo'n pater... dat is voor later

we roepen allemaal zo heel vurig het woord vrede
we denken zo vaak terug aan de tuin van eden
we houden marsen tegen de atoombom
we eisen gerechtigheid voor het mensdom
we hebben o zo'n medelijden met de negers
we eisen de aftocht van de amerikaanse legers
we schreeuwen moord en brand om vietnam
en we geven iedereen zo graag z'n boterham
maar als't er op aankomt
roept iedereen in koor
geef mij een huis met een tuintje er voor

dan kan ik leven op m'n eentje alleen in de zon
met mijn vrouw, mijn kind, mijn balkon
m'n eigen tante non
en zo'n pater... dat is voor later

zo kende ik een man een brave ziel
een idealist en mensen pesten kende hij niet
hij had gans z'n leven gevochten voor de goede zaak
hij deed elke dag één goede daad
hij had iedereen o maar iedereen liefgehad
hij had alles weggegeven wat hij bezat
hij was een voorbeeld van de nieuwe christus
hij betaalde elk jaar contact aan de fiscus
maar op z'n sterfbed toen riep hij nog gesmoord
geef mij een graf met een tuintje er voor

dan kan ik liggen op m'n eentje alleen in het zand
met mijn kist, mijn kist m'n eigen stukje land
en de wormen als confrater
dat is voor later