Kleinkunst: Spermatozoïeden

Spermatozoïeden
(GidovanGent)
In mijn vaders onderbroek konden wij niet langer leven
Want bij nader onderzoek zou hij zijn vruchtbaarheid weggeven
Met miljoenen aan de start klaar om onszelf te bevrijden
En we voelden aan z’n bloed dat hij ons moeder wou berijden
Zo met al m’n broers en zussen hielden w’ons klaar aan de start
Toen ging vader moeder blussen met z’n volle ziel en hart

Ik was er bij van bij het begin
Ik ben geboren en heb het naar m’n zin
Ik heb de trein zeker niet gemist
Ik was eruit
Nog voor ik het wist

Ja toen was de reis begonnen naar een onbekend domein
Naar een gebied nog onontgonnen waar ik de eerste wel wou zijn
Toen ik plots achter me keek zag ik niets meer om me heen
Hier en daar een die bezweek ‘k bevond me moederziel alleen
En toen wachtte er een eitje die mij binnenin haar nam
Werd ik een hijtje of een zijtje zoals ze van de arts vernam

Refrein

En na de welverdiende rust vrij ik met haar van wie ik hou
Ik heb haar meer dan eens geblust soms wel heel traag dan weer heel gauw
Ja als we nu de daad beleven vol met passionele pret
Denk ik soms toch nog wel heel even aan mijn familie in’t toilet
Voor m’n arme broers en zusjes heb ik me vaak nog triest gevoeld
Maar toch nog veel oprechte kusjes voor hen die werden doorgespoeld