Kleinkunst: Veronica

Veronica
(Cornelis Vreeswijk)
Veronica, Veronica, waar is je blauwe hoed?
Je liefste is gaan zoeken, maar zoekt jouw lief wel goed?
Jouw liefste is verdwenen, misschien zie je hem weer
in de morgen.

Veronica, Veronica, jouw liefste zei vaarwel.
Maar 's avonds in het donker dan komen tranen snel.
Dan ben je eens zo droevig, misschien is hij weer terug
in de morgen.

Veronica, Veronica, zet op je parasol.
Je liefste is verdwenen, je huilt je zakdoek vol.
Ach, laat hem rustig varen en zoek een ander uit
in de morgen.

Blijft desondanks, Veronica, de ochtend dan nog grauw
en als je nog blijft denken: waar zit die jongen nou ...
Kom, pieker dan niet langer en zoek hem haastig op
in de morgen.

Veronica, Veronica, vergeef hem alles maar,
val zuchtend in z'n armen, maak los je lange haar.
Slaap naast hem op z'n kussen, totdat je wakker wordt
in de morgen.