Kleinkunst: Zoedegijmij

Zoedegijmij
(GidovanGent)
‘k Benne gienen held moar uuk gien gruut lawijt
en ‘k hoa een wrie schuun lief moar die ben’k ondertusschen kwijt
T’huupen handsj’in handsje, ja ge weet hoe dat da goat
Moar wie lagt er in de canapé ?  zij mee mijne moat !

Zu, ‘k ginge noar de stad een terraske goan doen
mee een schuune koeketiene en ‘t kost’ge mij wa poen
Veur heur was’t giene Coca, giene Spa of gienen Blanche
Nee, zei ze, veur mij es’t ne Campari-orange

REFREIN
ZOEDEGIJMIJ, ZOEDEGIJMIJ, ZOEDEGIJMIJ GIRRE KEUNE ZIEN ?  (bis)

Ze vrieg mij woar da’k weundege en wa da’k dee
Hoeveel kiers goad’op reize mee euwe congé ?
Edd’ een huis in ‘t rijtsje of hedde gij gebewd ?
Zijde gij geschied of zijde nog getrewd ?
Zu ‘k zee heur : ik rijje mee ne gruuten B.M.W.
‘k weune kik in Loatem en ‘k ben nen délégé
Ze viel van heure stoel, ze zee : ge zei ne wijze gast !
Hedde gien madamke nudig die in uh kroamke past ?

REFREIN

‘k Zee : ‘t Es allemoal nie woar, in de fond ben’k muzikant
‘k eh nè uuk nie te kort moar uuk niet achter d’hand
Mijnen oato stoat hier buiten en ‘t es ienen op krediet
En ‘k drinke girren een gloazeken, ja, ‘t liefst ne Mort Subite

Ze zat noar mij te kijken mee nen open mond
‘t Woas gelijk da’ze mijn Gents ne mier verstond
Ze pakte zei heur op en zei : Tot nog ne kier messchien ?
Moar ‘k eh ze van ze leve nuus mier were gezien !