Nieuws
Foto's
Artikelen
Componenten
Applicaties
Kleinkunst

Kleinkunst: Er was een tijd

Er was een tijd (Miel Cools)

Er was een tijd dat wij elkaar nog niet kenden Dat jij een jongen en ik een meisje was Eentje aan weerszij van de bonte bende Die liep te stoeien door het zomergras Maar op een dag volgden we bei dezelfde witte vlinder Plukten we bei de blaadjes van dezelfde bloem Sindsdien stoeit er aan weerszij eentje minder En ‘t is sindsdien dat ik je voornaam noem. Er kwam een tijd dat wij elkaar beter kenden Dat jij mijn jongen en ik jouw meisje was Wij zwierven blij van Lommel naar Oostende En voor het eerst dronken we uit hetzelfde glas Maar op een dag volgden we weer dezelfde witte vlinder Plukten we weer de blaadjes van dezelfde bloem we werden stil en stoeiden al maar minder En ‘t is sindsdien dat ik je liefste noem. Er kwam een tijd dat wij elkaar zo goed kenden Dat wij geen uur meer weken van elkaar waarbij d’ een zo goed aan d’ ander wende Dat wij elkaar verstaan met een gebaar En elke dag volgen we nog dezelfde witte vlinder Plukten we nog de blaadjes van dezelfde bloem Ik hou van jou steeds meer al zeg ik minder Al droom ik meer je naam dan ik hem noem. Er komt een tijd dat één ‘t gelaat moet wenden Aan ‘t ander land vanwaar geen wederkeert Hij zegge daar hoe goed wij elkaar kenden Ik wed men laat zo’n liefde ongedeerd En op een dag volgen we weer dezelfde witte vlinder Plukken we weer de blaadjes van dezelfde bloem Als jij bij mij bent dan vrees ik ‘t einde minder Het is zo goed dat ik je voornaam noem.