Nieuws
Foto's
Artikelen
Componenten
Applicaties
Kleinkunst

Kleinkunst: Het dorp

Het dorp (Zjef Vanuytsel)

'k heb een dorp als een ander met z'n kerk en z'n toren z'n plein met z'n burgers van edele geboorte z'n kleine café's z'n gekke figuren z'n eeuwige dronkaards z'n geburen waar iedereen iedereen nog kan groeten omdat iedereen iedereen kent en waar je dan ook nergens veilig bent och, 't is een dorp als een ander 't is een dorp vol venijn 't is een dorp vol venijn waar ze iedereen bepraten en waar voor de schijn voor't oog van de straat de goede naam zoveel wordt gelaten zoveel wordt gedaan je wordt er beloert ze volgen je schreden ze proeven je woorden begluren je kleren pas op beste jongen dat wordt een schandaal och, 't is een dorp als een ander 't is een dorp waar je bang wordt als de winter gaat komen de dagen verkillen de zon ligt verscholen in grijzende sluiers van regen en wind dan worden de straten zo stil dan blijven de luiken zorgvuldig gesloten dan zwijgen de oudjes de dood kan zo komen het wordt er zo kil dan je ruikt er de angst och, 't is een dorp als een ander toch wordt j'er wat triest van als j'er eventjes weg bent want j'hebt er zoveel goeie vrienden gekend je had er je schuilplaats je kende elk straatje en dat vergeet je toch niet zo snel en als dan de lucht openscheurde en de zon plots verscheen dan werd het zo anders dan werd het een feest met grote gebaren van allemans vrienden een troep blije mensen een troep dolle kinderen dan was't een dorp als geen ander dan was't een dorp als geen één