Kleinkunst: Het land aan de zee

Het land aan de zee
(Kris De Bruyne)
Het bier is te lauw en de koffie verteerd
De meisjes te flauw en de jongens verkeerd
Waar moet ik naartoe nu de wereld vergaat
Ik haast me maar altijd maar ik kom altijd te laat

Oh jongen, zeg me 'wat heb ik misdaan'
Er zijn geen seizoenen meer achter de traan
En ik staar naar al dat water, ik durf niet denken aan later
Hier in dit droevig café heb ik het land aan de zee

Het tij is gekeerd en de zon is naar de maan
Hoe kom ik hier ongeschonden vandaan
Ik zit te zwijgen, ik hou best mijn bek
Zal ik hier blijven en word ik gek

Of wil jij van me houden nu zij niet meer kan
De tijd is te kort, nog m'n heel leven lang
En ik staar naar al dat water, ik durf niet denken aan later
En hier in dit droevig café heb ik het land aan de zee

En ik staar naar al dat water, ik durf niet denken aan later
En hier in dit droevig café heb ik het land aan de zee